Wyjątkowo wietrzny dzień, rano raz padało, a raz świeciło słońce. Na więcej niestety nie miałem czasu.

Druga połowa trasy wyraźnie pod watr.

Widoczność nawet dobra, oprócz ślęży widać było góry sowie.

Ja kontra deszcz w dniu dzisiejszym 1:1
Mniej więcej w połowie trasy nadeszły ciemne chmury. Po kilunastu minutach zaczęło padać, a ja akurat wracając z poza wrocławia mijałem pętlę autobusu. Stanąłem pod wiatą przystankową i przeczekałem cały deszcz. Po tym jak przestało padać, poczekałem jeszczę chwilę, aby woda odparowała, po czym ruszyłem prosto do domu.

Dziwnie duszno na dworze.
Filmik z poprzednich dni, głównie zjazdy, kamera spłaszcza niestety dość mocno perspektywę:

.

Fajnie się jeździło.

Czyli parę podjazdów i zjazdów.

III Puchar Artemisu - Mistrzostwa Dolnego Śląska w Nocnym BnO i RJnO w Masywie Ślęży.
Średnia do Sobótki wyniosła 27 km/h - całkiem przyzwoicie biorąc pod uwagę opony terenowe i niesprzyjający wiatr. Wystartowaliśmy o 21.30, pół godziny przed biegaczami. Limitem czasu były 3 godziny, na mecie mieliśmy pojawić się do 00.30 Punkty kontrolne bardzo ciekawie rozlokowane, do tego kamienie, zeszłoroczne liście oraz przyzwoite nachylenia terenu. W niektórych miejscach pojawiał się piękny widok oświetlonych miast w oddali, na pewno widziałem Świdnicę.
Atmosfera jazdy w nocy jest niesamowita, szczególnie jeśli jedzie się samemu i walczy się z czasem, a raczej z samym sobą. Jeśli wyłaczy się oświetlenie nie widać nic, kompletnie nic. Podczas jazdy słyszałem odgłosy zwierzyny leśnej oraz pohukiwanie ptaków, dokładnie takie jak na filmach grozy - dreszczyk emocji pojawił się.
Na początek trasy zaliczyłem podjazd pod Radunię oraz punkt kontrolny na stoku narciarskim. Następnie już po stronie Ślęży szlak żółty, trakt bolka, szlak czerwony, czarny, żółty, droga dzikiej świni, polana z dębem. Po 23 zdobyłem szczyt Ślęży. Od dawna chciałem zdobyć ten pagórek w nocy.
Bezapelacyjnie był to najlepszy wyjazd terenowy w tym roku!
Powrót do domu automobilem, wolałem nie ryzykować powrotu po wiochach w nocy z so na nd. Jeździ pełno pijanych wracając z dyskotek w remizach do domu.

Zająłem 3 miejsce, dostałem medal i dyplom.

Na dworze przyjemnie chłodno, tylko wiatr przeszkadza.
Podjechałem 14% podjazd znany z Żądła Szerszenia, zwykle unikam tego fragmantu z powodu fatalnego dojazdu. Z jednej strony ok kilometr mocno dziurawego asfalu, a z drugiej strony kilkaset metrów starej kostki brukowej.
foto i profil: (zdjęcie stare znalezione gdzieś na dysku)


Całkiem dobra przejrzystość powietrza, ze wzgórz dobrze widać było "sraj tałer", maszty stadionu olimpijskiego oraz ślężę, jednak gór sowich nie dojrzałem.

Przez całą trasę walka z wiatrem - udana, o czym świadczy całkiem przyzwoita średnia.